Sygnały, które powinny zaniepokoić rodziców
Dorastające dziecko rzadko zachowuje się tak, jakbyśmy tego sobie życzyli. Często stwarza sytuacje, które nas niepokoją. Zmienia zachowania, nawyki, sposób bycia. Wchodzi w nowy okres życia, naśladując starszych, chce się upodobnić do kolegów. To problemy związane z okresem dojrzewania. Są one naturalnym elementem rozwoju, chociaż mogą nam się one nie podobać. Dlatego nie zawsze na każdą zmianę w zachowaniu dziecka należy reagować paniką , bo nie musi ona oznaczać, że nasze dziecko jest zagrożone narkomanią.
Są jednak sytuacje, których nie należy bagatelizować. Masz prawo sądzić, że z dzieckiem dzieje się coś niedobrego, gdy zauważysz kilka z wymienionych niżej objawów równocześnie:
oddala się od ciebie, staje się obce, mimo, że wcześniej byliście blisko
wyraża niechęć do rozmów, unika kontaktu, kręci w rozmowie, kłamie
ma kłopoty z nauką, choć wcześniej dobrze sobie radziło, wagaruje
jest niecierpliwe, rozdrażnione
jest na zmianę pobudzone lub ospałe, sypia o dziwnych porach
znika często w ciągu dnia z domu pod dowolnym pretekstem i stara się unikać kontaktu po powrocie
wraca późno lub bez uzgodnienia nocuje poza domem
ma nowych znajomych, których nie chce zapraszać do domu
kwestionuje szkodliwość narkotyków, uważa, że powinny być zalegalizowane
ma nadmierny apetyt lub nie ma apetytu
ma przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice, przewlekły katar
w jego pokoju dziwnie pachnie, miewa fifki i fajki różnych kształtów, bibułki do skrętów, biały proszek, pastylki nieznanego pochodzenia, opalone folie aluminiowe, leki bez recepty, nieznane chemikalia
z domu znikają pieniądze i wartościowe przedmioty
Bariery porozumiewania się z dzieckiem – jak ich unikać
Opracowano na podstawie „Bliżej siebie – dalej od narkotyków, Poradnik dla rodziców”.
Rozmawiaj z dzieckiem tak, aby miało poczucie, że jesteś zainteresowany tym, o czym mówi. Ważny jest kontakt wzrokowy i inne oznaki potwierdzające, że słuchasz je z uwagą.
Staraj się wysłuchać dziecko do końca. Daj mu szansę wypowiedzieć się zanim cokolwiek powiesz. Nie zakładaj, że wiesz, co chce ci powiedzieć. Przerywanie może spowodować niechęć dziecka do dalszej rozmowy.
Poświęć czas wyłącznie na rozmowie z dzieckiem. Wykonywanie w tym samym czasie innych czynności może być odczytane przez dziecko jako brak zainteresowania dla niego i umniejszenie wagi problemu.
To zwykle „grzechy główne” rodziców. Staraj się je przezwyciężyć, bo to mało skuteczne sposoby, a dzieci szybko zaczynają przez to ignorować rodziców. Jeśli przyłapiesz się na tym – zmień taktykę.
Staraj się nie krytykować nadmiernie, a jeżeli to konieczne, krytykuj konkretne zachowania, a nie dziecko. Nie porównuj go też z innymi dziećmi, podając je za dobry przykład. Staraj się zachować obiektywizm w wydawaniu ocen.
Pamiętaj, że krzykiem niewiele można osiągnąć, a do tego często wykrzykujemy słowa, których potem bardzo żałujemy.
Nie wykorzystuj przewagi, że jesteś rodzicem i nie używaj argumentu, że posłuszeństwo dziecka należy się rodzicom „z urzędu”.
Chociaż niektóre problemy twojego dziecka mogą ci się wydawać błahe lub wyolbrzymione, staraj się przywiązywać wagę do wszystkiego, co je martwi.
Trudno zachować intymność rozmowy, jeżeli coś rozprasza uwagę. Wyłącz telewizor czy radio, staraj się stworzyć warunki, by nikt wam nie przeszkadzał.
Artykuły pochodzą z czasopisma ŚWIAT PROBLEMÓW nr 1, Warszawa, styczeń 2016:
1. Grażyna Piotrowska: Wzmacnianie rodziny
2. Anna Borucka: ABC profilaktyki zachowań ryzykownych dla rodziców nastolatków
3. Małgorzata Łuba: Zachowania samobójcze – co, jak, po co i dlaczego?
Mądra pochwała, twórcza krytyka. Czy umiesz zachęcać dziecko do nauki?
Jak rozmawiać z dziećmi o szkole?
Nikt formalnie nie przygotowuje rodziców do roli, jaką przyszło im pełnić − nikt nie uczy, jak być dobrymi rodzicami. Zazwyczaj powielane są wzorce, które obowiązywały w domu rodzinnym. Niestety, nie zawsze warto do nich wracać. Czasem rodzice wspierają się uczestnictwem w warsztatach czy lekturą dostępnych na rynku poradników.
Czy potrafisz chwalić z dobrym skutkiem?
Wielu rodziców sądzi, że dzieci należy chwalić, ponieważ to podnosi ich samoocenę. W przekonaniu, że chwalenie jest wskazane, rodzice starają się to robić, niektórzy wręcz ustawicznie obsypują dziecko pochwałami. Czy robią to we właściwy sposób?
Sztuka mądrej krytyki
Rodzice, zazwyczaj w dobrej wierze, krytyką chcą przestrzec dzieci przed niewłaściwym postępowaniem i jego konsekwencjami. Jednak krytyka krytyce nierówna. Nieumiejętnie stosowana może bardziej zaszkodzić, niż pomóc. Uczmy rodziców konstruktywnie krytykować dzieci, najlepiej samemu modelując swoje zachowania, na przykład w chwilach gdy przekazujemy krytykę na temat dzieci rodzicom na spotkaniu klasowym.
Zaburzenia odżywiania
Ogólnopolskie Centrum Zaburzeń Odżywiania, działające w ramach Fundacji Europejskie Centrum Wspierania Inicjatyw Społecznych im prof. Kazimierza Twardowskiego w sposób innowacyjny, interdyscyplinarny i kompleksowy wychodzi naprzeciw problemowi zaburzeń odżywiania:
anoreksji, bulimii, kompulsywnego objadania, nadwagi i otyłości. Nasza aktywność skupia się w obecnej chwili na: edukacji i informacji, pomocy i wsparciu oraz rozwoju wiedzy specjalistycznej.
Wierząc, że środowisko szkolne stanowi równocześnie miejsce profilaktyki jak i pomocy wobec zaburzeń odżywiania, pragniemy podzielić się z Państwem naszymi zasobami:
1. dla grona pedagogicznego przygotowaliśmy następujące formy:
– SERWIS EDUKACYJNO-INFORMACYJNY (zakładka BLOG) [1]
2. dla osób z zaburzeniami odżywiania oraz ich bliskich oraz dla osób cierpiących na nadwagę i otyłość przygotowaliśmy następujące formy:
– POMOC E-MAIL [2]
– BROSZURY POMOCOWE
3. dla osób cierpiących na zaburzenia odżywiania [3]
4. dla bliskich [4]
5. dla osób cierpiących na nadwagę lub otyłość [5]
– PORADNIK POMOCOWY
– SERWIS EDUKACYJNO-INFORMACYJNY [1] (zakładka BLOG)
– PROFIL FACEBOOK [6]
– KOMPLEKSOWA POMOC W OŚRODKU WE WROCŁAWIU (odpłatna i dofinansowana m.in. dla młodzieży) [1]
Zachęcamy do podzielenia się tymi informacjami z gronem pedagogicznym, uczniami i rodzicami oraz umieszczenia informacji na stronie internetowej szkoły.
Zapraszamy także do śledzenia strony www.centrumzaburzenodzywiania.pl, zapisania się na newsletter (prawy dolny róg na stronie) lub bezpośredniego kontaktu w przypadku zainteresowania ofertą.
Z poważaniem,
Magdalena Krupa
Koordynator Programu
Ogólnopolskie Centrum Zaburzeń Odżywiania
Polish National Center for Eating Disorders
ul. Pasieczna 38, 54-108 Wrocław
tel.: 515 481 545
e-mail: magda.krupa@fecwis.org
centrumzaburzenodzywiania.pl [7]
Facebook [8]
Fundacja Europejskie Centrum Wspierania Inicjatyw Społecznych im. Prof.
Kazimierza Twardowskiego
The Kazimierz Twardowski European Center for Supporting Social
Initiatives Foundation
ul. Skryta 8/9 60-779 Poznań,
Fundacja zarejestrowana w Sądzie Rejonowym dla m. Poznania
Odnośniki:
——
[1] http://www.centrumzaburzenodzywiania.pl/
[2] http://www.centrumzaburzenodzywiania.pl/pomoc-e-mail
[3] http://issuu.com/centrumzaburzened/docs/pomoc_dla_ciebie
[4] http://issuu.com/centrumzaburzened/docs/pomoc_dla_bliskich
[5] http://issuu.com/centrumzaburzened/docs/pomoc_dla_ciebie_-_nadwaga_i_otylos
[6] https://www.facebook.com/ogolnopolskiecentrumzaburzenodzywiania
[7] http://centrumzaburzenodzywiania.pl/
[8] https://www.facebook.com/ogolnopolskiecentrumzaburzenodzywiania?ref=hl
Dopalaczom STOP
W związku z rosnącym zagrożeniem życia i zdrowia dzieci i młodzieży, wynikającym z coraz powszechniejszej dostępności do substancji o działaniu psychoaktywnym, potocznie nazywanych „dopalaczami” prosimy o zapoznanie się z zamieszczonymi materiałami.
Informacje o wyżej wskazanym zagrożeniu znajdziecie także Państwo na stronach internetowych: www.dopalaczeinfo.pl oraz http://www.kbpn.gov.pl/portal?id=112271