Gdy gaśnie pamięć ludzka, dalej mówią kamienie – Ks. kardynał Stefan Wyszyński.
W nocy z 9 na 10 lutego 1940 roku rozpoczęła się akcja, podczas której wywieziono na Wschód ponad 140 tysięcy osób. Była to pierwsza masowa deportacja zorganizowana przez władze sowieckie, która dotknęła ludność z Kresów II Rzeczypospolitej.
Z potrzeby zachowania pamięci o zmarłych na Syberii oraz jako wyraz podziękowania i wdzięczności tym, którym udało się powrócić do Ojczyzny, ale odeszli już od nas na zawsze, często z inicjatywy członków Związku Sybiraków, wznoszone są znaki pamięci. W Polsce są to: cmentarze, symboliczne mogiły, kaplice, krzyże, tablice pamiątkowe, pomniki, obeliski, głazy pamięci, sztandary, ulice, ronda, izby pamięci i ekspozycje muzealne, prace malarzy czy literatów o zesłańczym rodowodzie, spisane relacje represjonowanych.
Publikacja: Puszkinowe Centrum Prasowe
